Szlafroki damskie bez kaptura - Kolekcja jesień 2019

Szlafrok to jeden z praktyczniejszych i wygodniejszych elementów domowej garderoby. Założyć można go zarówno po wieczornej kąpieli, na piżamę czy koszulę nocną, jak i nosić w godzinach porannych, jedząc śniadanie i pijąc kawę. Szlafroki stosuje się również w gabinetach SPA, gdzie zakładane są one na jednorazową bieliznę czy w szpitalach – tam traktowane są one w roli stroju dziennego. Doskonałą alternatywę dla klasycznych modeli są te pozbawione kaptura, które prezentują się równie efektownie. Do ich produkcji wykorzystuje się rozmaite materiały takie, jak jedwab czy frotte.

Pierwsze na świecie wzmianki na temat szlafroka wywodzą się z dawnej Turcji. Tego typu okrycia nosili wówczas gospodarze domu w towarzystwie najbliższych członków rodziny. Szlafroki w starożytnej Grecji znane były od IX w p.n.e. Były one wówczas niezwykle barwne i pokryte fantazyjnymi zdobieniami. Rzymianie chętnie nosili z kolei podomki. Długie, pasiate modele przeznaczone były wyłącznie dla przedstawicieli najbogatszych warstw społecznych. Pisząc o historii szlafroka, nie sposób nie wspomnieć o tworzonych w IX w n.e w Japonii jedwabnych kimonach z misternymi haftami i zdobieniami. Z czasem, zwyczaj noszenia długich szaf przeniknął również do środowisk kościelnych (przykładem tego mogą być modlitewne togi) oraz naukowych (noszone przez sędziów togi). W XVII wieku w Japonii dużą popularnością cieszył się banyan, czyli produkowana z jedwabiu narzuta, którą tamtejsi mężczyźni nosili wieczorem oraz w godzinach porannych. Na masową skalę szlafroki na całym świecie zaczęto nosić w XIX wieku.

„Szlafrok” wywodzi się od niemieckiego „Schlafrock.” To jednak nie jedyne słowo, jakim określa się ten luźny strój domowy. Noszony przez mężczyzn szlafrok nierzadko nazywany jest „bonżurką” (słowo to pochodzi z języka francuskiego). Jego damskim odpowiednikiem jest „peniuar.” Za polski odpowiednik szlafroka uznać można natomiast „podomkę.”