Mianem podwiązki określa się typ bielizny damskiej mający postać opaski czy zapinanej tasiemki, którą zakłada się wokół uda lub poniżej kolana. Jej zadaniem jest podtrzymywanie pończochy. Podwiązki najczęściej wykonuje się z elastycznej taśmy, rzadziej z wstążki, grubszej tkaniny czy skóry. Nierzadko dekorowane są one haftem, koronką czy ozdobną sprzączką.
Historia podwiązek sięga czasów średniowiecza, kiedy to zostały one wynalezione razem z pończochami. Co ciekawe, nosiły je wówczas zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Pierwsze podwiązki charakteryzowały się niezwykle bogatymi zdobieniami. Do tego celu wykorzystywano między innymi kamienie szlachetne. W okresie oświecenia zdobiono je natomiast koronkami. Podwiązki spinało się wówczas klamerkami lub sprzączkami, zawiązywało na kokardkę lub zapinano na pętelkę. Dodatek ten nie należał jednak do najwygodniejszych – mocno uciskał skórę lub, wręcz przeciwnie – był za luźny, a co za tym idzie – zsuwał się i rozwiązywał. Pod koniec XVIII wieku problem ten udało się rozwiązać poprzez wszycie w taśmę niewielkich, wykonanych z metalu sprężynek. Nieco później na rynku zadebiutowały modele z trykotu o charakterystycznym, ściągaczowym ściegu oraz podwiązki z taśmy gumowej. W ostatnich latach XIX wieku pojawiła się natomiast ich wersja zakończona praktycznymi żabkami. Takie podwiązki przyszywane były do gorsetu.
Chyba każdemu znane są studniówkowe przesądy z podwiązką w roli głównej! Panuje przesąd, że każda kobieta zdająca w najbliższym czasie maturę, na swój bal studniówkowy założyć powinna czerwoną bieliznę, w skład której obowiązkowo wchodzić musi założona na lewą nogę podwiązka. Aby zagwarantować sobie powodzenie na egzaminie dojrzałości, figi powinny zostać założone na Studniówkę na lewą stronę. Tę samą bieliznę włożyć należy w dniu matury. Kolejny przesąd mówi, że mężczyźni, którzy chcą dobrze zdać maturę, powinni w trakcie imprezy studniówkowej podejrzeć czerwoną bieliznę jednej ze swoich koleżanek.
