Zaskakujące jest więc to, że wywodzą się z mody męskiej, bowiem niegdyś to panowie je nosili. Kozaki są znane od około XVII-XVIII wieku. Początkowo buty z wysoką cholewką nosili kozacy i husarze. Co ciekawe obuwie to było wówczas barwione na kolor żółty. Samo słowo „kozak” pochodzi z Turcji i oznacza wartownika lub straż przednią. Tak właśnie kiedyś określano Tatarów. W naszym kraju buty z wysoką cholewką uwielbiali zaś przede wszystkim Sarmaci. Długie obuwie stało się popularne podczas wojny oraz wśród miłośników jazdy konnej (szczególnie podczas polowań). Kozaki często nosili oficerowie i ogólnie wojskowi wyższej rangi. Charakteryzowało się przede wszystkim dużą solidnością i trwałością. Było trwałe, nadawało się do noszenia podczas trudnych warunków pogodowych, jak i terenowych.
Kiedy długie buty znalazły się w garderobach pań? Szacuje się, że w połowie XX wieku, co tłumaczone jest przede wszystkim rewolucją obyczajową, która w dużym aspekcie dotyczyła właśnie mody. W latach’60 kozaki pojawiły się już na wybiegach. A stąd – droga do popularności była już krótka. Obecnie kozaki są z reguły ocieplane. W środku można znaleźć coś na wzór miękkiego futerka, dzięki czemu jest ciepło nawet w bardzo mroźne dni. Największą popularnością cieszy się obuwie skórzane w kolorze czarnym oraz brązowym, aczkolwiek mnóstwo jest też modeli w innym odcieniu (np. bordo). Buty są zazwyczaj zapinane z boku na zamek, aczkolwiek znaleźć można także modele wiązane. Jeśli chodzi o podeszwę, to znajdziemy w tym przypadku fasony na obcasie, szpilce, słupku czy koturnie. Kozaki wielokrotnie są ozdabiane łańcuszkami, haftami, cyrkoniami, zamkami lub frędzlami. Co ciekawe zmienia się też sposób ich noszenia. Za czasów spodni typu dzwony (z rozszerzoną nogawką) z reguły były pod nimi schowane. Z kolei, gdy panie zaczęły nosić rurki – znalazły się one na wierzchu.