Marynarki współcześnie uważane są za synonim elegancji – mało osób zdaje sobie jednak sprawę z ich historii i pierwotnego przeznaczenia. Dwu lub trójguzikowa marynarka ma bogatą historię i stała się fundamentem współczesnej męskiej mody oraz elegancji. Polska nazwa: „marynarka” dobrze wskazuje na pierwotne przeznaczenie tego rodzaju odzieży, bowiem pierwotnie była ona noszona przez marynarzy. Ze względu na funkcjonalny charakter, liczne kieszenie oraz gwarantowanie komfortu cieplnego marynarki były noszone przez robotników, marynarzy pracujących na łodziach i w dokach. Stopniowo stała się ona elementem garnituru, który w formie jednorzędowej powstał w Wielkiej Brytanii, na samym początku XX wieku. Dedykowana ona była dla żołnierzy kawalerii oraz dżokejów.
Czy wiesz, że zwyczajowe niezapinanie górnego guzika od marynarki pochodzi bezpośrednio od króla brytyjskiego Edwarda VII, który nie zapinał górnego guzika w swojej trójguzikowej kamizelce?
Niezapinanie dolnego guzika związane jest bezpośrednio z opracowaniem marynarki dla jeźdźców, by dolny guzik nie przeszkadzał w trakcie jazdy konnej! Pierwsze sportowe marynarki powstały w latach 20. XX wieku – marynarki stawały się coraz lżejsze i luźniejsze, a w celu podkreślenia męskiej sylwetki zaczęto pokrywać watą marynarki w obrębie barków. Marynarki stawały się coraz węższe w biodrach. Do codziennego użytku marynarki przyjęły się w połączeniu z golfem lub swetrem, w odróżnieniu od formalnego połączenia z kamizelką.
Podstawowym parametrem jest liczba rzędów. Oprócz tego zwraca się również uwagę na liczbę guzików oraz ich układ – liniowy, w kształcie litery V. Oprócz tego marynarki mogą dzielić się ze względu na zastosowany kołnierz. Możemy mieć do czynienia z marynarkami otwartymi, zamkniętymi (np.frak), stójkowymi lub szalowymi (powszechnie znany smoking). Do najpopularniejszych materiałów zalicza się wełnę, kaszmir, poliester, poliamid oraz wiskozę.