Naszyjniki w kulturze i historii rodzaju ludzkiego mają olbrzymie znaczenie. Jest to rodzaj biżuterii zakładanej na szyję, chociaż nie trzeba tego nikomu tłumaczyć. Bardzo często w przeszłości naszyjniki pełniły rolę amuletów, chroniących posiadaczy przed nieszczęściem lub przynoszącym dobrobyt lub magiczne moce. Wykorzystywano je również w przypadku ceremonii żałobnych, religijnych, rytuałów magicznych. Z czasem bogato wysadzane kamieniami szlachetnymi lub wykonane z metali szlachetnych naszyjniki stawały się symbolem prestiżu i władzy. Podobną, choć nie całkowicie tożsamą rolę pełnią obecnie naszyjniki – szczególnie te noszone przez mężczyzn, przybierając niejednokrotnie rolę symboliczną.
– Choker – to naszyjnik o długości od 35 do 41 centymetrów, ciasno otaczający szyję (to choke – dusić),
– Matinee – naszyjnik tego rodzaju ma długość od 55 do 58 centymetrów, sięgający do dekoltu,
– Naszyjnik typu Opera – najdłuższy typ naszyjnika, sięgający od 75 centymetrów do 90 centymetrów, spoczywający na mostku posiadacza,
– Sznur – to każdy naszyjnik przekraczający 90 centymetrów długości.
Już w czasach prehistorycznych używano skór, kości, piór, muszli oraz elementów roślinnych do przygotowywania naszyjników. Pierwsze metalowe elementy naszyjników datuje się bezpośrednio na Epokę Brązu. W starożytnej Grecji powszechnie noszono delikatnie uformowane złote naszyjniki wykuwano oraz formowano ornamenty w kształcie różyczek, figur zwierząt. Czasami na naszyjnikach umieszczano kamforę, która uwalniała przyjemny aromat. Z czasem zaczęto wykorzystywać kolorowe kamienie, które osadzano w obrębie naszyjników, podobnie jak w przypadku pereł, ametystu, diamentów, szafirów oraz bursztynu. Męskie naszyjniki świadczyły o władzy, potędze lub określonej kaście społecznej. Przypisywano im symboliczne oraz magiczne znaczenie.