Broszki damskie są elementem biżuterii o długiej historii. Wiadomo, że były już znane w późnej epoce brązu. Na przestrzeni czasu zmieniały się ich formy. Rozwijały się równolegle w postaci jednoczęściowej i dwuczęściowej. W broszkach jednoczęściowych kabłąk i szpila tworzyły jeden kawałek dzięki połączeniu w postaci sprężyny. Takie wersje zyskały popularność w Italii. W broszkach dwuczęściowych, powstających głównie na północy Europy, szpila obracała się naokoło kabłąka.
Broszki damskie początkowo charakteryzowały się prostymi formami i niewielką różnorodnością, ale stopniowo zaczęły być projektowane z coraz większym rozmachem. Przybierały postać harf, węży, łuków, łodzi i wielu innych kształtów. Coraz częściej pojawiały się modele koliste i rombowe. Wysadzano je kamieniami i pokrywano barwną emalią.
Broszki powszechnie wykorzystywano w kulturze celtyckiej. W okresie rzymskim stosowano je do spinania szat. Skutecznie zastępowały obecne agrafki. Sięgali po nie Grecy, Skandynawowie i Germanie. Również w okresie średniowiecza nie stroniono od nich, ale prawdziwą popularnością zaczęły cieszyć się w XVII wieku. Wiek XVIII to czas, gdy nie sięgano po nie zbyt często. Ponowny rozkwit zainteresowania broszkami damskimi przypadł na wiek XIX. Wówczas służyły przede wszystkim do zapinania sukni oraz bluzki pod samą szyją. Zapanowała moda na Devant-de-Corsagem, czyli dekoracyjne broszki ze zwisającymi kamykami w kształcie łezki. Kwintesencją szyku i klasy stały się modele z kamieniami.
Współczesne wersje broszek damskich to szeroka gama kształtów, kolorów i tworzyw. Kamienie szlachetne i finezyjne wzory wpisują się w eleganckie stylizacje, ale broszki mogą być wykonane również z mniej oczywistych materiałów takich jak: drewno, dzianina, filc lub organza. Do ubrań w jednolitym kolorze warto wybierać broszki kontrastujące z nimi lub różnobarwne. To rodzaj biżuterii, który przyciąga wzrok, dlatego jest idealny dla kobiet o różnym typie urody. Odwraca uwagę od drobnych mankamentów.