Obrączki to charakterystyczne krążki, które małżonkowie zakładają sobie na palce z okazji zaślubin. Mają informować powiązaniu ze sobą dwojga ludzi. Obrączka nie bez powodu jest okrągła – to znak, że miłość małżonków ma być nieskończona. Zwyczaj ten jest starszy niż może się wydawać!
Obecnie obrączki damskie są wykonane ze złota – białego, żółtego bądź jednego i drugiego. Często znajdziemy na nich grawer oraz ozdoby w postaci diamentów czy drogich kamieni. Niegdyś robiono je z innych kruszców czy metali. Najstarsze, które udało się odkryć, pochodzą z Egiptu i są z żelaza. Obrączki zakłada się w wielu kulturach. Powszechne są przede wszystkim wśród wyznawców judaizmu oraz chrześcijaństwa. Aczkolwiek i tu cały czas wprowadzane są zmiany, które dotyczą nie tylko wyglądu biżuterii. Zaledwie 100 lat temu obrączki nosiły tylko kobiety. Przed wojną był przesąd, że nie wolno było ich oglądać, bowiem to zwiastowało nieszczęście. Było to bardzo niepraktyczne, szczególnie, jeśli chodzi o dobór obrączki, dlatego z czasem zaniechano tego i teraz panie biorą czynny udział w ich wyborze. Szczególnie, że przecież mają je nosić na palcu przez całe swe życie!
Zdaniem historyków jako pierwsi zwyczaj noszenia obrączek wprowadzili starożytni Rzymianie. Wówczas pełniły one rolę niejako gwarancji, że kontrakt małżeński będzie dopełniony (wtedy małżeństwo nie było tożsame z uczuciem). Kościół ten zwyczaj usankcjonował w XIII wieku. Na początku obrączki nosiło się na serdecznym lewej ręki. Wierzono powiem, że żyła z właśnie tego palca prowadzi do ludzkiego serca. Nie wiadomo po dziś dzień co się wydarzyło, że zaczęto je nakładać na prawą rękę. Niewtórzy doszukują się tych zmian w wojnie, gdy ginęli mężczyźni, a panie – jako wdowy – przekładały obrączki na prawą dłoń. Dziś strona, której nosi się obrączkę, zależy od kraju i obowiązującej w nim tradycji. W USA, Wielkiej Brytanii, Francji czy we Włoszech nakłada się obrączki na lewą rękę, z kolei w Polsce, Austrii, Chile, Niemczech czy Hiszpanii – na prawą.
